- ξεχωριστός
- η , ό ξέχωρος, η , ο1) отдельный, изолированный; особый;
έχω ξεχωριστόςό δωμάτιο — у меня отдельная комната;
2) замечательный, необыкновенный
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
ξεχωριστός
Смотреть что такое "ξεχωριστός" в других словарях:
ξεχωριστός — ή, ό [ξεχωρίζω] 1. αυτός που έχει χωριστή θέση, χωρισμένος, ξεχωρισμένος («κάθεται σε ξεχωριστό θρανίο, γιατί είναι άτακτος») 2. αυτός που διαφέρει από άλλους ή από άλλα όμοιά του, ιδιαίτερος («είναι ένας ξεχωριστός τρόπος») 3. αυτός που… … Dictionary of Greek
ξεχωριστός — ή, ό επίρρ. ά 1. αυτός που είναι χωριστά από τους άλλους, ιδιαίτερος: Θέλω ξεχωριστό δωμάτιο. 2. εκλεκτός, εξαιρετικός: Στο σπίτι δεν υπήρχε τίποτα ξεχωριστό … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ένας — (I) ἔνας και δωρ. τ. ἔνος (Α) την τρίτη ημέρα, μεθαύριο. (II) μία και μια, ένα και εις, μία, εν (AM εἷς, μία, ἕν, Μ και ἕνας, μία, ἕνα) 1. αριθμητικό που εκφράζει την έννοια τής μονάδας («εἷς βασιλεύς», Ομ.) 2. συχνά με έμφαση («πιστεύω εἰς ἕνα… … Dictionary of Greek
έξαλλος — η, ο (AM ἔξαλλος, ον) ο εντελώς διαφορετικός από ό,τι ήταν προηγουμένως νεοελλ. 1. ο αλλοιωμένος από ισχυρό συναίσθημα, έξω φρενών, σφοδρός («έξαλλος από χαρά, από θυμό») 2. (για συναισθήματα) ασυγκράτητος, ανεξέλεγκτος («έξαλλη χαρά», «έξαλλο… … Dictionary of Greek
αγγείο — I (Βοτ.). Το ξυλώδες στοιχείο που αποτελεί μέρος του κυκλοφορικού συστήματος των αγγειωδών φυτών· το σύνολο των α. συγκροτεί ένα πυκνό και πολύπλοκο δίκτυο αγωγών, που διατρέχει ολόκληρο το φυτικό σώμα από τις ρίζες έως τις νευρώσεις των φύλλων.… … Dictionary of Greek
αγγειό — I (Βοτ.). Το ξυλώδες στοιχείο που αποτελεί μέρος του κυκλοφορικού συστήματος των αγγειωδών φυτών· το σύνολο των α. συγκροτεί ένα πυκνό και πολύπλοκο δίκτυο αγωγών, που διατρέχει ολόκληρο το φυτικό σώμα από τις ρίζες έως τις νευρώσεις των φύλλων.… … Dictionary of Greek
αλιεία — Πλουτοπαραγωγικός πόρος μιας χώρας που προέρχεται από τη συλλογή και την εμπορία ψαριών. Δραστηριότητα του ανθρώπου που αποβλέπει στη θήρα ψαριών και άλλων ειδών που ζουν μέσα στα νερά. Η δραστηριότητα αυτή είναι πανάρχαια –μόνη προγενέστερή της… … Dictionary of Greek
αμέθεκτος — ἀμέθεκτος, ον (Α) αυτός που δεν μετέχει σε κάτι, αμέτοχος, ξεχωριστός. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ στερητικό + μεθεκτὸς < μετέχω. ΠΑΡ. αρχ. ἀμεθεξία] … Dictionary of Greek
αποκοπτός — ἀποκοπτός, όν (Μ) ιδιαίτερος, ξεχωριστός … Dictionary of Greek
απόκριτος — ἀπόκριτος, ο (AM) 1. ξεχωριστός, ξεδιαλεγμένος 2. εκείνος που έχει απορριφθεί … Dictionary of Greek
βαρύς — ιά, ύ και βαριός, ιά, ό (AM βαρύς, εῑα, ύ) Ι. 1. αυτός που έχει βάρος 2. δυνατός, ισχυρός («βαρύ χέρι», «χεῑρα βαρεῑαν») 3. δυσβάστακτος, επαχθής («βαρύ χρέος», «βαρεῑα ξυμφορά») 4. (για οσμή) δυνατός, δυσάρεστος («βαριά μυρωδιά», «οδμήν βαρέαν») … Dictionary of Greek
